پرش به محتوا

دیدگاه های ما برای آینده پزشکی و خدمات درمانی در ایران

به اشتراک بگذارید

پایه‌های بنیادی برای بهسازی سامانۀ یهداشت، درمان و آموزش پزشکی ایران :

۱. بیمار باید در مرکز توجه نظام درمانی قرار گیرد
• بیمارستان‌ها و مراکز درمانی باید محیطی دوستانه، آرام و بدون استرس برای بیماران و خانواده‌های آنان فراهم کنند.
• پزشکان و پرسنل درمانی باید موظف باشند که با حوصله و دقت، اطلاعات درمانی را به زبان ساده و شفاف در اختیار بیمار قرار دهند.
• باید مراکز مشاوره‌ای ایجاد شود که بیماران بتوانند بدون هزینه اضافی، از راهنمایی‌های پزشکی درباره بیماری‌ها و حقوق درمانی خود بهره‌مند شوند.

۲. ارائه خدمات درمانی ضروری به بیماران بدون پرداخت هزینه
• هر فرد ایرانی موظف است بیمه درمانی داشته باشد و مبلغی ماهیانه را بر اساس درآمد سالانه خود به بیمه خدمات درمانی پرداخت کند.
• درمان‌های ضروری بیماران باید کاملاً رایگان باشد و افراد با ارائه کارت خدمات درمانی، بدون پرداخت هیچ هزینه‌ای، درمان‌های مورد نیاز خود را دریافت کنند.
• تمام بیمارستان‌ها و مراکز درمانی موظفند بیماران را بدون هیچ‌گونه تبعیض درمان کنند و از مطالبه هرگونه هزینه اضافی خودداری نمایند.
• شفاف‌سازی تعرفه‌های درمانی و هزینه‌های بیمه‌ای باید انجام شود تا بیماران بدانند که چه خدماتی را می‌توانند به‌صورت رایگان دریافت کنند و چه خدماتی شامل هزینه می‌شود.

۳. عدالت در توزیع خدمات درمانی و کاهش زمان انتظار بیماران
• هیچ بیماری نباید بیش از سه هفته برای ویزیت پزشک متخصص خود منتظر بماند.
• باید سیستم درمانی به‌گونه‌ای تنظیم شود که پزشکان جوان و متخصصان تازه‌کار فرصت ورود به نظام درمانی کشور را داشته باشند و در بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها مشغول به کار شوند.

• برای کاهش نیاز به ویزیت پزشکان، مدارس دستیار پزشک تأسیس شود تا بیماران بتوانند برای موارد ساده‌تر، از این خدمات استفاده کنند.
• مراکز درمانی در مناطق کم‌برخوردار توسعه یابند تا بیماران مجبور نباشند برای درمان به شهرهای بزرگ سفر کنند.

۴. تأمین حقوق کافی برای پرستاران، پیراپزشکان، دندانپزشکان و داروسازان
• پرستاران، پیراپزشکان، دندانپزشکان و داروسازان باید حقوقی ماهیانه دریافت کنند که متناسب با میزان مسئولیت و زحمتی باشد که متحمل می‌شوند.
• تمام کادر درمانی باید از کار خود راضی باشند و نیازی به دریافت پول بیشتر از بیمار نداشته باشند.
• بهبود شرایط کاری پرستاران و کاهش ساعات کاری فرسایشی باید در اولویت قرار گیرد تا کیفیت خدمات درمانی افزایش یابد.

۵. اصلاح نظام آموزشی پزشکی و پذیرش دانشجویان بر اساس شایستگی
• پذیرش در دانشکده‌های پزشکی، پیراپزشکی، دندانپزشکی و داروسازی باید تنها بر اساس شایستگی علمی افراد انجام شود.
• دانشکده‌های پزشکی و داروسازی باید به‌روز شوند و از جدیدترین منابع علمی و تجهیزات مدرن استفاده کنند.

بایدشرایطی فراهم شود که دانشجویان خارجی بتوانند با پرداخت شهریه، در دانشکده‌های پزشکی ایران تحصیل کنند تا هم سطح علمی کشور افزایش یابد و هم از نظر اقتصادی برای ایران سودآور باشد.

۶. تقویت ارتباط بین دانشگاه‌های پزشکی ایران و دانشگاه‌های معتبر خارجی
• باید برنامه‌های تبادل علمی و آموزشی میان دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران و معتبرترین دانشگاه‌های جهان گسترش یابد.
• پزشکان، پرستاران و پیراپزشکان ایرانی باید برای مدت‌زمان مشخصی به کشورهای دیگر اعزام شوند تا با استانداردهای جهانی پزشکی آشنا شوند و مهارت‌های جدید کسب کنند.
• تکنولوژی‌های پزشکی و تجهیزات بیمارستانی باید به‌روز شوند تا کیفیت درمان در ایران به بالاترین سطح جهانی برسد.

۷. اصلاح فرآیند پیوند اعضا و توزیع عادلانه آن در سراسر کشور
• باید مراکز پیوند اعضا در شهرهای مختلف ایران ایجاد شوند تا پیوند اعضا فقط در چند مرکز خاص متمرکز نباشد.
• سازمان اهدا و پیوند اعضا باید یک نهاد مستقل باشد و اعضای پیوندی را به‌صورت عادلانه در سراسر کشور توزیع کند.

• خرید و فروش اعضای بدن باید به‌طور کامل ممنوع شود و با افراد متخلف به‌شدت برخورد گردد.

۸. مبارزه با فساد در نظام درمانی
• تمام پرداخت‌های بیماران باید از طریق سامانه‌های رسمی بیمه و بانک‌ها انجام شود تا از هرگونه پرداخت غیررسمی و فساد جلوگیری شود.
• تجویز دارو توسط پزشکان باید تنها بر اساس منابع علمی معتبر و مقالات داوری‌شده باشد، نه بر اساس منافع مالی و توصیه‌های شرکت‌های داروسازی.
• شرکت‌های داروسازی نباید با پرداخت رشوه، پزشکان را وادار به تجویز داروهای خاص کنند.
• یک نهاد مستقل برای نظارت بر عملکرد پزشکان و بیمارستان‌ها تشکیل شود تا از وقوع فساد جلوگیری کند.

۹. تسهیل ورود پزشکان عمومی به دوره‌های تخصصی بر اساس علاقه شخصی
• پزشکان عمومی که از دانشگاه‌های پزشکی کشور فارغ‌التحصیل شده‌اند، بدون نیاز به آزمون ورودی، می‌توانند بر اساس علاقه شخصی خود، رشته تخصصی موردنظرشان را انتخاب کنند.
• این پزشکان باید با ارائه درخواست به نهادهای مرتبط با وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشور، وارد سیستم توزیع عادلانه شوند و بر اساس نیاز کشور، در بیمارستان‌های تخصصی مختلف مشغول به کار و آموزش شوند.
• پس از گذراندن دوره تخصصی و موفقیت در آزمون نهایی، مدرک تخصص خود را دریافت کنند و به‌عنوان پزشک متخصص وارد نظام درمانی شوند.
• این سیاست باعث می‌شود که پزشکان جوان بدون موانع غیرضروری، مسیر حرفه‌ای خود را سریع‌تر طی کنند و نیازهای درمانی کشور در رشته‌های تخصصی مختلف به‌طور متوازن برآورده شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *